از همان سال‌ها تاکنون ایرانیان بزرگترین شرکای اعراب در این امیرنشین هستند. با این روند در اوایل حکام دبی برای جذب ایرانیان امتیازات ویژه‌ای قائل شدند که نمونه آن محله بستکیه دبی است که برای مسکن بازرگانان اهل بستک هرمزگان بنا شده است. مهاجرت ایرانیان به دبی در مراحل تاریخی و شرایطی خاص صورت گرفته است. موج اول مهاجرت به زمان ناصر‌الدین شاه بر می‌گردد؛ موقعی که شاه برای کالاهای وارداتی گمرک وضع کرد. تجار جنوب ایران که پرداخت مالیات برایشان به صرفه نبود به‌دنبال پیدا کردن بارانداز جدیدی برای خود، دبی را یافتند و به آنجا مهاجرت کردند.
موج دوم در زمان حکومت رضاشاه پهلوی و پس از واقعه کشف حجاب رخ داد. مردم متعصبی که نمی‌خواستند نوامیس‌شان، حجاب را از سر بردارند به نزدیکترین کشور همسایه که فرهنگی مشابه فرهنگ ما داشت، مهاجرت کردند.
موج سوم پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود که جمعی از ایرانیان به دلایل مختلف سیاسی و اقتصادی قادر به زندگی در ایران نبوده و راهی دبی شدند؛ گروهی که تقریباً همگی راهی برای رفتن به غرب یافته و اکنون در اروپا و آمریکا ساکن هستند. موج چهارم پس از جنگ ایران و عراق بود که دیوانسالاران ایرانی با عنوان مهاجرت و برای استفاده از فرصت‌های تجاری به دبی مهاجرت کردند. موج پنجم و جدیدترین آن، شوق سرمایه‌گذاری برای ساخت و ساز است که موجب شده تا ایرانیان به این امیرنشین مهاجرت کنند. اما به راستی دلیل این مهاجرت‌ها چه بوده و چرا این کار با مهاجرت به امیر‌نشینی مانند دبی صورت می‌گیرد؟!
شاید آفتاب سوزان دبی برای توریست‌های غربی جاذبه‌ای داشته باشد اما برای ایرانیانی که همه نوع آب و هوا دارند چه انگیزه‌ای می‌تواند آنها را به این منطقه بکشاند. روزانه حداقل 8پرواز از تهران و به همین تعداد پرواز از شهرهای دیگر به دبی برقرار است ( یعنی روزانه حدود 1000 نفر ). جالب‌تر اینکه شهری در ایران وجود دارد ( لار ) که روزی 2 پرواز به دبی دارد، این در حالی است که این شهر به مرکز کشور هم فقط در هفته 2 پرواز دارد.
مهم‌ترین عوامل جذب ایرانیان و مهاجرت آنها به دبی را می‌توان در عوامل زیر جست‌وجو کرد: وجود جامعه بزرگی از ایرانیان در دبی که مسافرین به وضوح تک‌تک آنها را در خیابان می‌بینند و احساس دلتنگی نمی‌کنند، مشکل صدور ویزا برای مسافرت به سایر کشورهای اروپایی و آمریکایی موجب شده که مردم راه حل سریع و سفر به دبی را انتخاب کنند.
شباهت زندگی و فرهنگ مردم ایران با زندگی و فرهنگ دبی که این امر و زندگی شبه صنعتی ایران در کنار جذابیت‌های غربی نیز یکی از عوامل مهاجرت به این کشور بوده است، وجود مراکز اقتصادی و فرهنگی ایرانی در دبی نظیر( بانک، بیمه، باشگاه ایرانیان، مدارس و... ) و اینکه کشور مذکور به‌عنوان زنگ تفریح چند روزه بعضی از ایرانیان مطرح است.اما هرچه هست اکنون دیگر از آن کعبه آمال و آرزوها خبری نیست، تورم رسمی اعلام شده سال قبل توسط مقامات دولتی دبی 20درصد بوده و عملاً نرخ مسکن طی2 سال 100درصد افزایش یافته است.
با این روند قیمت‌ها هر روز در حال افزایش است به نوعی که نرخ سرمایه‌گذاری خارجی در آن به‌شدت کاهش یافته و برای کشوری که 80درصد جمعیت 4/1 میلیون نفری آن را خارجی‌ها تشکیل می‌دهند، زنگ خطر به صدا در آمده و این مهاجران به‌زودی دبی را ترک خواهند کرد. با این روند آپارتمان‌های گران قیمت فروخته شده، بدون مشتری می‌‌‌ماند.
